Karel Hamstra voelt zich op zijn plek als gemeentesecretaris

ZEEWOLDE - Sinds begin dit jaar is Karel Hamstra gemeentesecretaris van Zeewolde. Hij volgde Rob van Nunspeet op, die de functie een kleine twintig jaar had vervuld. Maar Hamstra kende Zeewolde ook al heel lang.

Ondernemende afkomst

Karel Hamstra (50) komt oorspronkelijk uit Ermelo. Zijn ouders hadden er een transportbedrijf. “Ik was wel gewend om ondernemend aan het werk te gaan en ik verwachtte eigenlijk zelf bij een aannemer aan de slag te gaan”, herinnert Hamstra zich. Met het diploma MTS (bouwkunde, milieukunde en weg- en waterbouwkunde) op zak leek dat begin jaren ’90 ook te gaan gebeuren. Het liep echter anders. “De markt was in die tijd heel erg mager. Ik kon destijds uiteindelijk bij twee gemeentes aan de slag, Nijkerk en Zeewolde. Zeewolde stond me het meest aan. De werkmentaliteit was er een van doén. Minder bureaucratie ook. Zo kwam ik er op 13 mei 1993 te werken. Er waren toen zo’n 11.000 inwoners. Ik begon er ter ondersteuning op een beleidsafdeling, zeg maar als een soort hulpopzichter. Zo kreeg ik het wegbeheer over de buitenwegen. In totaal ging dat wel om zo’n 160 km. Dan leer je het grondgebied van Zeewolde wel kennen.” Langzaam maar zeker klom Hamstra langs de ambtelijke ladder omhoog. Na beleidsmedewerker te zijn geweest werd hij teamleider Beheer Openbare Ruimte, afdelingshoofd Ontwikkeling en directeur Grondbedrijf. Tussendoor was hij van 2007 tot 2014 mede-eigenaar van het bedrijf NCOD-Xproject uit Amersfoort. “Dat deed ik samen met een aantal partners. We detacheerde eigen medewerkers bij overheidsorganisaties in het gehele land. Het bedrijf was succesvol en NCOD bestaat nog steeds. Toch voelde het voor mezelf op een bepaald moment minder bevredigend. Het voor de maatschappij van betekenis zijn trof je er minder in aan. Dat miste ik. Ik vond het dan ook ontzettend fijn terug te mogen keren naar de gemeente Zeewolde.”

Doenersmentaliteit

Zo werd Hamstra (eerst tijdelijk) afdelingshoofd Ruimte en directeur Grondbedrijf. “Eigenlijk heb ik zodoende bijna alle onderwerpen binnen gemeenteland wel mogen doen: civiele techniek, bouwkunde, buitendienst, publieksbalie, sociaal domein, ruimte, grondbedrijf.... Of ik was leidinggevende of ik had anderszins een inhoudelijke rol. Wat ik nog miste was het deel bedrijfsvoering.” Per 1 januari 2018 ontstond daarvoor een mogelijkheid: Hamstra solliciteerde met succes naar de functie van directeur Bedrijfsvoering bij Meerinzicht, het samenwerkingsverband van de gemeentes Ermelo, Harderwijk en Zeewolde (EHZ). “Financiën, informatisering & automatisering, HRM, communicatie, juridische zaken, inkoop, facilitair, Geo-informatie, DIV,… je kunt het zo gek niet bedenken of het kwam voorbij. Ik vond het heel leerzaam om bij twee andere gemeentes in de keuken te mogen kijken. Harderwijk is meer stads, Ermelo en Zeewolde zijn wat dorpser. En als je het al wilt typeren, Harderwijk is wat meer projectmatig, in Ermelo meer naar het beleidsmatige en Zeewolde heeft echt een doenersmentaliteit, als je ergens ‘last’ van hebt los je het direct praktisch op. De kwaliteiten van de verschillende organisaties vullen elkaar mooi aan. En in de samenwerking gaat het dan om een kleine 100.000 inwoners. Meerinzicht wil vooral ontzorgen en helpen het in de uitvoering voor de afzonderlijke gemeentes beter, efficiënter en minder ‘meer’ kosten te maken. Ik heb er drie jaar met heel veel plezier gewerkt.”

Netjes achtergelaten

Hamstra wist dat Rob van Nunspeet zou vertrekken als gemeentesecretaris. Aanvankelijk zag hij zichzelf nog niet als zijn opvolger. “Toch ging het wel eens door mijn gedachten. Eigenlijk ambieerde ik dit wel! Ik heb echt wat met Zeewolde. Bij Meerinzicht heb ik qua bedrijfsvoering meer onder de motorkap mogen werken, het werk als gemeentesecretaris doe je direct voor de inwoner zelf. Je ervaart van dichtbij wat maatregelen doen. Januari dit jaar kon ik beginnen en dat voelt goed! ” Hamstra prijst zijn voorganger ervoor dat hij zijn organisatie zo goed had geleid. “Laatst sprak ik Rob nog. Hij had verwacht dat ik wat vaker zou bellen, zei hij. Ik antwoordde dat hij de boel dan niet zo netjes had moeten achterlaten.”