“Voor één vacature kwamen wel 400 sollicitatiebrieven binnen”

ZEEWOLDE – Juf Evelyne van groep 3 van basisschool De Richtingwijzer gaat met pensioen. Dat lijkt op zich heel gewoon, maar in de jaren ’80 maakte ze als eind twintiger deel uit van het schoolbestuur van het christelijk onderwijs in Zeewolde. Toen zat Evelyne aan de tegenovergestelde kant van de tafel.

Alleen maar boeren

Evelyne Douma-de Zeeuw (65) komt oorspronkelijk uit Nagele (Noordoostpolder). Op haar negentiende kon ze als kleuterleidster aan de slag op/in Urk. In 1982 kreeg ze met haar man Jan vervolgens de kans een akkerbouwbedrijf te starten aan het Arkerpad in de Zuidlob van Zeewolde. Toen ze in verwachting was van haar oudste dochter Karlien, stopte ze met lesgeven. “Ja, zo ging dat in die tijd, dat was heel normaal”, lacht Evelyne veelzeggend. “Ik heb in totaal een jaar of vijf, zes op Urk gewerkt.” In de winter van 1984 werd Evelyne gevraagd of ze in het bestuur wilde komen van het christelijk onderwijs in het nieuw te bouwen dorp Zeewolde. Zo kwam ze aan de andere kant van de tafel te zitten, zoals ze dat zelf zegt. “Ik heb ja gezegd en heb daar nooit spijt van gehad. Het was een heel hectische, maar ook heel mooie tijd. Ik werd secretaris en heb op die manier veel mensen leren kennen. Het bestuur bestond alleen maar uit boeren. Eerst was Jan Horring voorzitter, later werd hij opgevolgd door Sibold Smid. Mijn buurman Henk Boersma van het Holkerpad, die maar 53 is geworden, zat ook in het bestuur, evenals Corrie Chardon.” 

Personeel werven

In het nieuwe dorp zou een christelijke school komen, die De Regenboog ging heten. Evelyne en haar medebestuursleden waren vooral druk met het werven van personeel. “We hadden vier leerkrachten nodig en plaatsten daarvoor advertenties. Op elk ervan kwamen wel vierhonderd sollicitatiebrieven binnen. Dat kun je je toch tegenwoordig niet meer voorstellen? Tja, waar selecteer je dan op? Ik herinner me een handgeschreven brief, waarbij halverwege de pen kennelijk leeg was en er een andere pen moest worden gebruikt. Die brief werd gelijk aan de kant geschoven. Soms belde iemand. Het kon zijn dat je dan direct een klik had. Of juist niet.” De sollicitanten werden uitgenodigd bij Evelyne op de boerderij. “Ze kwamen dan binnen in de keuken, waarna de gesprekken in de kamer werden gevoerd. Zodoende kwamen we uit bij Johan van Heerde, Wilma Heerspink en Jenneke Romijn als leerkracht. Voor de directeur, die zelf ook nog lesgevende taken kreeg, zijn we nog op een school in Zwolle wezen kijken, waarna we Teun de Jager voor de functie hebben benoemd.” Een andere tijdsinvestering was het bekijken van schoolgebouwen. Overal werden ideeën opgedaan. “We kwamen met een architect in contact, die later ook het ontwerp leverde voor De Richtingwijzer in Zeewolde-Zuid. De Regenboog startte aanvankelijk in een noodgebouw aan de Dasselaarweg en kreeg eind 1985 een eigen gebouw aan het Keteldiep.”

Overvolle school

Zo’n vijf jaar bleef Evelyne lid van het schoolbestuur. Een echte boerin werd ze niet. Daarvoor stroomde er toch te veel onderwijsbloed door haar aderen. “In 1994 werd ik gevraagd als invalster op De Richtingwijzer. Je had in die tijd overvolle scholen. Zelfs de hal werd afgezet met schotten, zodat ook daar les kon worden gegeven. Ik heb jarenlang kleutergroepen gehad. Een jaar of vijf, zes geleden switchte ik naar groep 3 en 4. Dit schooljaar had ik alle ochtenden groep 3.” Gevraagd naar wat Evelyne het meest gaat missen, nu ze met pensioen gaat, hoeft ze niet lang na te denken. “Dat zijn toch de kinderen. Hun enthousiasme, spontaniteit en eerlijkheid hebben me altijd energie gegeven. Dat te moeten missen zal toch even wennen worden.”