Twee minuten indrukwekkende stilte…
· leestijd 1 minuut Gemeente InstagramZEEWOLDE — Zaterdagavond 4 mei was het op de begraafplaats aan de Dasselaarweg, hoewel kil en regenachtig, ook warm en saamhorig. Na de laatste tonen van de taptoe, door Catharina Keekstra, daalde een diepe stilte in die alleen vergezeld ging van druppende regen en, merkwaardig genoeg, ook van kwinkelerende vogels. Dat voelde als teken van hoop… Het Wilhelmus klonk, de serene rust bleef. Zeewolde herdacht stijlvol en ingetogen, als vanouds.
Voorafgaand aan die plechtige momenten was het grootste gedeelte van de aanwezigen vanaf De Verbeelding in stille tocht naar de begraafplaats komen lopen, begeleid door tamboers van Muziekshowkorps Blue Seals, in Slow March. Gewoontegetrouw opgewacht en begroet door scouts van Scouting Jan Wandelaar vond iedereen een plek rond het monument, waarna de officiële herdenkingsbijeenkomst een aanvang nam.
Karin Broeders, bekend van o.a. het platform Vluchtelingenhulp Zeewolde, schetste een beeld van de stad van haar jeugd, haar Rotterdam met het lege hart, en trok de lijn door naar de dag van vandaag. “Blijf mensen altijd als mensen zien. Laat jouw hart nooit leeg zijn of worden, zoals ooit het hart van mijn stad leeg was.”
Hannah Macleane van basisschool Het Mozaïek droeg een zelfgeschreven gedicht voor, haar visie op de angst en onveiligheid van toen, én onze zo waardevolle vrijheid. Helder en direct verwoord, zoals kinderen dat zo treffend kunnen doen.
Het woord was daarna aan Burgemeester Gerrit Jan Gorter. Hij begon zijn herdenkingstoespraak in het Engels met het verwelkomen van de Amerikaanse familie Werner. Hun oom ‘Lenny’ verongelukte met zijn vliegtuig, nu 80 jaar geleden, op Zeewolder grondgebied. Gorter benadrukte vervolgens dat 2025 een lustrumjaar zal zijn. “We zijn nu dus bijna 80 jaar verder. Hoe hebben we die decennia beleefd? Laat ik het voor Zeewolde beperken tot 40 jaar, want ook wij hebben te maken met een andere kijk op onze samenleving dan 40 of 80 jaar geleden.”
Die andere kijk, die veranderende samenleving en de bijzondere rol van Zeewolde daarin, daar ging het hem om. Hij zei er trots op te zijn dat voor de derde keer een AZC binnen onze gemeentegrenzen “op volle toeren draait”, mede dankzij veel vrijwilligers. De ondertoon was duidelijk: leer van het verleden, en pas dat toe in het heden en voor de toekomst. “Laten we met elkaar dankbaar zijn te mogen wonen in een constitutionele monarchie als Nederland”, besloot hij.
Krans- en bloemlegging bij het monument volgde, waarna kransleggers en publiek gezamenlijk in defilé aan het monument voorbijtrokken. De muzikale omlijsting door leden van de AMVZ o.l.v. Marten Miedema paste daarbij perfect.
