Erg leuk plekje
· leestijd 1 minuut Bij de les“Zullen we volgende week zondag afspreken?”
“Ja, gezellig. Even rekenen, dan zijn we met veertien denk ik. Piet en Dineke komen ook met de kinderen.” “Ja, en pa en ma ook. Niet vergeten om zijn looprekje dan mee te nemen.” “Maar, waar spreken we af? Ik vind het wel leuk om het ergens buiten te doen, in de natuur. Beetje een gezellig plekje.”
“Prima idee. Nemen we een kleed mee voor de kinderen. En dan wat thermosflessen koffie en taart.” “Nee, geen taart, dat eet zo onhandig buiten. Doe maar koeken.” “Ook goed. Maar nu de locatie nog.”
Ik hoor het gesprek tussen de zussen aan. Die locatie; daar weet ik wel wat op. Ik weet een prachtlocatie.
“Vertel, waar dan?”, reageren de dames.
Ik beschrijf het zo nauwkeurig mogelijk: “Het is in Zeewolde natuurlijk. Groen grasveldje ervoor. Uitzicht op water. Basketbalveldje op vijftig meter afstand. Er staat al een bankje, als een soort prieeltje. En een prullenbak ernaast. Je kunt zo je kleed neerleggen. En, heel handig, er zit een supermarkt vlakbij voor als je een koud biertje wilt kopen. Of een ijsje.”
Het klinkt perfect. “Waar is het precies dan?”, vraagt zus 1.
“Nou”, vervolg ik mijn beschrijving, “het ligt in de Polderwijk. Daar naast de grote rotonde. Dat groene chill-huisje dat daar een tijdje geleden is neergezet, daar bij de Deka, naast de weg. Een mooie plek om af te spreken, te ontmoeten, te kletsen, te chillen.”
Ik krijg twee verbaasde gezichten.
“Je maakt een grapje; dat is toch helemaal geen leuke plek! Daar ga ik niet zitten hoor. Daar rijden de auto’s aan de voor- én aan de zijkant langs je heen. En iedereen ziet je daar zitten!” “Nee joh, dat vind ik ook niks. Zo’n ongezellig hufterproof hokje midden op een open veldje. Het is leuk bedacht, maar, net wat zij zegt, je zit daar in de spotlight van iedereen die daar langs raast. Nee, dat doen we niet.”
Ik moet er om lachen. “Het was ook maar een geintje. Jullie hebben helemaal gelijk. Wie gaat daar nou gezellig chillen?”
En dan vertel ik ze dat ik het met een paar pubers over deze chillplek had. Dat dat huisje er speciaal voor hen is neergezet. Maar dat ze daar echt niet willen gaan zitten. Om precies dezelfde redenen die zij net aandroegen.
Pubers? ’t Zijn net volwassenen.
